โยฮันน์ กูเต็นเบิร์ก อังกฤษ

โย [yō] adj. - provocative ; instigating v. - provoke ; be provocative
โยฮันน์ n. prop. Johann
กู pron. I, me, the first personal pronoun (used in speaking to intimate or
กูเต็นเบิร์ก gutenberg johannes gutenberg johann gutenberg
เต adj. num. three
เบิร์ก martha jane burke martha jane burk alban berg burk calamity jane burke edmund
บิ v. break off
โยฮันเนส กูเต็นเบิร์ก johann gutenberg johannes gutenberg gutenberg
เมืองโยฮันเนสเบิร์ก johannesburg
โยฮันน์ กูเทนแบร์ก johannes gutenberg
โยฮัน ออกัสต์ สตรินด์เบิร์ก august strindberg strindberg johan august strindberg
โยฮันน์ เบาฮีน johann bauhin
โยฮันเนิส เบ็ค johannes beck
ฟอน สเติร์นเบิร์ก josef von sternberg von sternberg
โยฮันน์ กอทท์ฟรีด กัลเลอ johann gottfried galle